Hoe zolders worden gebruikt in Monschau, Duitsland
Toen ik in Monschau aankwam, realiseerde ik me: de steden met dezelfde vakwerkhuizen, die meestal op kerstkaarten zijn geschilderd, zijn niet uitgevonden door kunstenaars - ze bestaan echt.
Vrienden nodigden me uit om een maand in de Ardennen te blijven. In het begin verloor ik gewoon de gave van gearticuleerde en zinvolle spraak - ik kreunde en kreunde gewoon, gefascineerd door de schoonheid. Toen verhuisde ze weg en raakte in alles geïnteresseerd. Twee van mijn vragen hadden betrekking op zolders: waarom staan ze in elk woongebouw en hoe worden ze gebruikt?
Antwoorden en onderzoek
Ten eerste, zoals ze me uitlegden, is de zoldervloer een architectonisch kenmerk van het Duitse vakwerkhuis. Ten tweede, aangezien dit een volwaardige kamer is, zijn de utilitaire doeleinden anders. Mijn vrienden hebben er bijvoorbeeld een slaapkamer van gemaakt - krap, maar gezellig.
Hier is hun huis - precies achter de tralies op de voorgrond. Te zien is dat er links op het dak een raam is waardoor licht deze kleine kamer binnenkomt.
Daarna gingen we vaak op bezoek, en overal mocht ik de zolders inspecteren. Zo hebben de echtgenoten Lange de ruimte onder het dak aangepast om gedroogde paddenstoelen op te slaan, waarvan er ondenkbare hoeveelheden waren, aangezien de hellingen van de Ardennen bedekt zijn met gemengd bos, genereus erop. Pittoreske balken dienden als plafond in de berging.
Een andere buurman, Eric Schäuble, vertrok uit de algemeen aanvaarde huiskanonnen in Duitsland en verplaatste de was souterrain naar de zolder: ik heb daar een wasmachine geïnstalleerd en er verschillende beugels met touwen voor gehangen kleren drogen. Hij heeft kachelverwarming. De gemetselde buis is hier warm genoeg zodat de natte stof niet smelt en de overmatige hitte de techniek niet schaadt.
Junk magazijn
De lokale Plyushkin werd ook in de wijk gevonden. Zijn krappe zolder was een echte antiekwinkel. Echte zeldzaamheden bestonden naast relatief moderne, maar verouderde dingen: een antediluviaans met kolen verwarmd strijkijzer, zilveren glazen uit de 19e eeuw, een vooroorlogse snuifdoos.
"Ik kijk hier niet," zei Herr Beer. - Ik kom gewoon af en toe om een ander obsceen klein ding te nemen.
"Maar sommigen van hen zullen goed geld geven op de rommelmarkten, en ze liggen maar wat rond", zei ik.
- De familiestukken verkopen die mijn familie al tientallen jaren bezat?! - deze oudere heer was verontwaardigd. - Wij Duitsers zijn natuurlijk praktisch, maar niet godslasterlijk. Hoe kun je een terrine, die mijn moeder in haar handen had, of de favoriete kist van haar zus, tante Gertrude, voor een handvol euro's inwisselen?
Intrigeren
Tot het vertrek, lopend door de straten van Monschau, sloeg ik mijn ogen op en probeerde naar binnen te kijken ramen onder de dakspanten en raad eens wat er achter hen verborgen is onder die mensen in wiens huis ik niet ben gebeurd daar komen.
En ik begon ook na te denken over hoe ik mijn zolder zou inrichten als ik op deze plaatsen tenminste een tiny house had. Kun je me de originele opties vertellen?
p.s.:Abonnerenper kanaalMijn huis- al het belangrijkste, nuttige en interessante moet nog komen!Hier kan iedereen zijn ervaring delen met het bouwen, repareren en regelen van woningen, een buitenwijk, foto's sturen, vertellen over je zomerhuisje, huis, appartement.
Lees ook:
Gratis communicatie van de staat, of waarom het duur is om te bouwen in Sochi (SNT - niet nodig om daar te bouwen)
Hoe de Australische huiskamer is ingericht. En waarom wordt er veel tijd besteed aan het maken van het ontwerp?