Vechten voor een plekje in de zon: hoe Franse bergdorpjes eruit zien op dakranden

Van aardrijkskundelessen op school onthouden we dat er een zonering in de hoogte is en dat de temperatuur afneemt naarmate je hoger gaat. Op basis van deze theorie moet worden aangenomen dat het voordeliger is om je te vestigen in intermontane valleien, waar het warmer is.

Maar in de praktijk zien we dat dorpen in de Pyreneeën, net als zwaluwnesten, gevormd zijn naar de zuidelijke hellingen van de bergen, soms bijna tot aan de toppen klimmen. Waarom leven mensen nog steeds op zulke moeilijk bereikbare plaatsen, terwijl ze langs steile slangen naar huis gaan?

Het geheim werd me onthuld toen ik de vallei van de Vikdessus-rivier in de Pyreneeën bezocht. Eerlijk gezegd moet worden opgemerkt dat er langs de oevers van de beek, beneden, ook dorpen zijn. Maar de meeste zijn geconcentreerd op de zuidelijke hellingen van de ruggen, terwijl de noordelijke hellingen worden ingenomen door bos.

Mij ​​werd uitgelegd dat zulke plaatsen "beloften" worden genoemd, en dat er sinds de oudheid een felle strijd om hen werd gevoerd. Souk en Centenac, Gulbier en Lapezh, Zhenat en Rabat - deze dorpen zijn nog steeds bewoond, ondanks het feit dat het lang duurt om langs een steile en kronkelige weg af te dalen naar de stedelijke beschaving. Waarom kiezen mensen ervoor om zo hoog te leven? Dat werd me duidelijk toen ik (na een uur moeilijk lopen) Lapiez bereikte.

De theorie van hoogtezonaliteit is slechts een theorie. In de praktijk komt de zon vroeg op boven Lapezhe, als de hele vallei nog donker is. Ja, en de zon gaat later onder dan beneden. Het hele dorp lijkt de hele dag te zonnebaden en de stenen huizen worden verwarmd door de zonnestralen.

Daarom is het in Lapezha en soortgelijke dorpen op berglijsten zo warm dat je perziken, vijgen en ander zuidelijk fruit kunt verbouwen. De top van de berg beschermt de dorpen tegen de noordenwinden.

Lapège staat bekend om zijn traditionele Pyreneese huizen. Mensen woonden op de begane grond (en er waren schapen in het bijgebouw), en boven, gebruikmakend van de zon en goede ventilatie door de wind, maakten mensen een hooizolder.

Door de hoge ligging van de huizen blijft de lucht fris en heb je hier geen benauwd gevoel. En wat een geweldig uitzicht vanuit het dorp! In turbulente tijden bood deze regeling de bewoners de gelegenheid de vijand te zien naderen en zich voor te bereiden op de verdediging. En nu bewonderen de bewoners het landschap gewoon vanaf hun open veranda's.

Ik had er helemaal geen spijt van dat ik in Lapezh kwam. Ik moet bekennen - ik zou me graag willen vestigen in een van deze dorpen op de "veelbelovende". En jij?

p.s.:Abonnerenper kanaalMijn huis- al het belangrijkste, nuttige en interessante moet nog komen!Hier kan iedereen zijn ervaring delen met het bouwen, repareren en regelen van huisvesting, een buitenwijk, foto's sturen, ons vertellen over je datsja, huis, appartement.

Lees ook:

Binnendeuren: hoe we voor acceptabele kwaliteit kozen in het budgetsegment

Afval is een uitstekend bouwmateriaal voor het bouwen van huizen in Indiase sloppenwijken