We bouwen een huis met drie verdiepingen: een monoliet in een niet-verwijderbare spaancementbekisting. Wat we in het eerste jaar hebben gedaan

Van fundering tot dak in één seizoen

Iemand bouwt en beweegt in één seizoen, knijpt in "verlanglijst", en iemand streeft jarenlang hardnekkig naar het ideaal. De volgende cyclus van FORUMHOUSE-verhalen van de eerste persoon gaat over de tweede situatie. Irina_Lebedeva vertelt hoe ze een perceel zochten en generaties lang een groot huis bouwden met behulp van vaste bekistingstechniek.

Irina_Lebedeva

Deelnemer FORUMHOUSE

Ik beschrijf de constructie van het idee en de keuze tot de realisatie van een droom.

Zoek naar artiesten

Alles komt dus goed, maar de lente is begonnen en we hadden nog steeds geen team dat ons zou helpen onze dromen uit te bouwen. Vrienden hielpen - ze adviseerden de arbeiders die in hun SNT al het werk uitvoerden, inclusief. en schonk de fundering. Het was een gelukkig moment in mijn leven (dat er zulke arbeiders zijn, geloofde ik pas vorig jaar).
Zonder diep in te gaan op alle wisselvalligheden van de bouw, wil ik alleen zeggen dat het dankzij de arbeiders was dat we besloten een huis te bouwen met behulp van technologie Velox is meestal een vaste bekisting gemaakt van geëxpandeerd polystyreen, en hier wordt de monoliet in de bekisting gegoten uit spaanplaatplaten met isolatie, niet ondersteund. Het lijkt erop dat de productie nu is stopgezet en er schuim wordt gebruikt voor de bouw.

Life hack voor het leveren van composietwapening

We besparen op alles om niet teveel te betalen voor de levering, dat is 150 km naar het object, iets meer dan 5000 m werd geladen en gebracht met onze eigen auto.

Bouw van een monolithisch huis

Tijdens het eerste bouwseizoen (van 17 april tot 24 december) werd een huis van twee verdiepingen plus een kelder plus een zolder onder het dak gebracht.

We gebruikten composietwapening van glasvezel in de plaat om te besparen op de fundering. Gezien de hoeveelheid is het verschil aanzienlijk.

De eerste gordel van de kelderverdieping. Een spannend moment: morgen de eerste mixer aan de muur. De markering werd uitgevoerd met behulp van een waterpas en een vierkant, inspectie van alle afmetingen met een laserniveau toonde het hoge vaardigheidsniveau van onze arbeiders aan. De discrepantie is 2-5 mm op de diagonalen van een huis met een zijde van 14 meter!

Bijzondere aandacht wordt besteed aan het versterken van de hellingen aan beide zijden van het huis: zodat er niets op het huis glijdt en dat het huis niet uit zichzelf glijdt: palen (de langste die gevonden zijn lassen nergens op) en een betonnen muur.

Weer een spannend moment voor ons: de eerste overlap. Persoonlijk geloof ik niet dat dit "afval" een grote hoeveelheid beton zal kunnen weerstaan, dat dit alles niet zal breken en niet op ons hoofd zal uitstorten...

Het proces is aan de gang en alles bleek niet zo eng te zijn. Aan de rechterkant zie je de nog niet gevulde oprit, die ik heb gevraagd om niet hetzelfde te maken als de architect die hem heeft ontworpen, maar precies twee keer zo breed. Nu weten we: ik heb alles goed gedaan.

Zware laatste 1,5 meter van de zoldermuren. Betonaanvoer door een kraan in een ‘badkuip’ (ik weet niet hoe het goed heet), dat op Avito voor letterlijk duizend dollar werd gekocht en met onze eigen auto werd teruggebracht.

Dus het huis ging de winter in. Het dak is bedekt met metalen pannen, het bijgebouw (rechts) is bedekt met dakleer, tijdelijke kozijnen worden op de begane grond geplaatst (houten, gedemonteerd van tweebladige, geërfd na het vervangen van de ramen van een onderzoeksinstituut). De Chinese buren sleepten niet alleen met bossen, maar ook met materiaal aan hun constructie om de hele winter door te kunnen werken.

We hebben de winter doorgebracht met het kiezen van een raamleverancier. De ramen waren al in mei volgend jaar geplaatst - dit was het begin van een nieuw bouwseizoen, waarin we te maken hadden met externe afwerking.

Wat is er gebeurd met de "disfunctionele" buurt

Zelfs in het eerste bouwjaar bleek dat de naburige ruïnes werden overgedragen aan de Chinezen voor restauratie en de oprichting van een museum van het 6e Congres van de Chinese Partij (net zichtbaar op de foto met overlapping). We probeerden natuurlijk bij onze buren in de wereld te leven: we gaven ze ons eigen water, behandelden ze met elektriciteit, lieten ze zelfs "overnachten" - er werden 22 hutten op ons terrein geïnstalleerd voor hun arbeiders. De buurt was lastig: Je kunt niet aan alle Chinese arbeiders uitleggen dat je niet overal heen hoeft, je hoeft niet te schijten waar je slaapt, je kunt niet stelen, enzovoort.

Steun het verhaal, vind het leuk!

We bouwen een huis met drie verdiepingen: een monoliet in een permanente spaancementbekisting:

1. We bouwen een huis met drie verdiepingen: een monoliet in een niet-verwijderbare spaancementbekisting. Grondaankoop, projectontwikkeling
2. We bouwen een huis met drie verdiepingen: een monoliet in een niet-verwijderbare spaancementbekisting. Wat we in het eerste jaar hebben gedaan

Meer verhalen uit de eerste persoon - in het thematische gedeelte.

Abonneer je op het kanaal. Deel de publicatie, laat dit verhaal een stimulans worden voor uw dierbaren. Word lid van de beste portal over bouw en plattelandsleven –FORUMHOUSE!

Wat vind je van de technologie van permanente bekisting in deze versie?