Waarom mensen in principe geen tool kopen. Buurman liet de zaag de kokosnoot doorsnijden

Mensen zouden elkaar moeten helpen, wat voor soort mensen zijn we anders? Onlangs was er een grappig incident, een buurman kwam naar me toe en vroeg om een ​​zaag om een ​​kokosnoot te zagen. Ik was een beetje verrast, want dit is de eerste keer dat een dergelijk verzoek wordt gedaan. Hij bracht hem zijn zagen, koos metaal en ging op pad om de overzeese vruchten te zien. Zeg me elke dag: ik ben het ermee eens, maar er zijn andere vruchten.

Waarom heb ik een tool nodig als mijn vrienden er veel van hebben?

Ik had een vriend die professioneel bij de bouw betrokken was, naar Moskou ging om geld te verdienen, en aangezien hij uit het leger kwam, deed hij dit alleen. Ze werkten in teams van een aannemer en hij kocht elektrisch gereedschap voor hen als verbruiksartikel, dus ze gaven het uit. En wat is er mis, niet die van jou.

En hij raakte er zo aan gewend dat hij, toen hij thuiskwam, in feite zijn instrument niet kocht, maar het indien nodig van zijn vrienden nam. Ik zou voor mezelf een spatel kunnen kopen, dat is alles.

Hij hield vooral van mijn puncher voor werk, omdat het een onmisbaar ding is voor reparaties. En hij was al mijn derde, hij nam niet erg dure, ze wierpen zich snel af. En dus komt hij op de een of andere manier naar boven en vraagt ​​hem opnieuw om het uitstekende deel van de kelder te ontmantelen, en daar hadden ze geen spijt van beton.

In feite vroeg hij om een ​​perfik om hem te "pijpen". En weet je, voor de eerste keer weigerde hij en adviseerde hem om zijn eigen te kopen, en mijn geweten kwelt mij nietik heb hem tenslotte nooit gevraagd om in een van zijn auto's te "rijden", natuurlijk was hij nobel beledigd.

Had u zulke kennissen die leven volgens het principe, uw instrument is mijn instrument?