Gratis elektrische verlichting in de bijkeuken

Veel mensen streven ernaar om iets gratis, gratis of tegen minimale kosten te krijgen. De kwestie van freebies heeft onze man altijd geïnteresseerd. Het idee dat gratis kaas alleen in een muizenval zit, is geen argument en er zijn mensen die zelfs het tegendeel bewijzen. Ik kwam video's tegen waarin de auteurs laten zien hoe je aan gratis elektriciteit kunt komen. Laat het niet van grote kracht zijn, maar toch - in ieder geval voor de verlichting en verlichting van de kelder, een deel van het zomerhuisjespad.

De auteur van de video (die ik hieronder zal geven) maakte aarding: hij sloeg een metalen meterpen in de grond. Ik heb er stevig een dikke draad aan vastgeschroefd, die naar de bijkeuken gaat waar de verlichting is gepland. Hij bracht ook "nul" van de bedrading naar deze kamer (hij vond "nul" met een indicatieschroevendraaier).

In dit frame laat hij zien dat er een spanning is tussen nul en aarde. Ongeveer 3 V. Verandert enigszins, maar dit is niet verwonderlijk. De uitleg zal hieronder staan. Omdat verlichting is gepland met een standaard 220V LED-lamp, de auteur besloot deze spanning te verhogen.

Het zou mogelijk zijn om de spanning niet te verhogen, maar de LED-matrix van stroom te voorzien of de lamp te demonteren en direct aan te sluiten zonder driver.

Om dit te doen, gebruikte hij een kleine transformator die 220 V omzet in 3 V. Maar wanneer de belasting is aangesloten, zakt de spanning enorm en gloeit de lamp bij een kwart van de warmte. De transformator gaf 93 V.

Vervolgens gebruikte de auteur een spanningsvermenigvuldiger gemaakt volgens dit circuit om de spanning verder te verhogen.

En met zo'n circuit steeg de spanning tot 223 V en begon de LED-lamp intenser te gloeien. Niet op volle kracht, want er is nog een afname. Maar het is voldoende dat de auteur een kleine kamer verlicht.

De vraag rijst meteen: is zo'n verbinding legaal? Op het eerste gezicht verwijdert het niets uit de bedradingsfase, het gebruikt alleen het potentiaalverschil dat bestaat tussen nul en aarde. Ik stel voor de opmerkingen te lezen die kijkers onder zijn video hebben gegeven, en vervolgens de video zelf te bekijken:

Hoogstwaarschijnlijk is de auteur erin geslaagd om de spanning tussen nul en aarde te extraheren vanwege het feit dat alle stroom van de omringende consumenten geen tijd heeft om via nul naar de grond af te voeren. In de stad zijn de aardingslussen van betere kwaliteit en is de afstand ernaartoe korter. Zo'n schema zal niet werken.

Ik stel voor om de video te bekijken en je mening te geven:

De tweede video, die zegt dat er naast de spanning zelf ook pickups zijn van elektromagnetische velden in de bedradingsdraden:

De auteur heeft in zijn ontwerp het Avramenko-vorkschema gebruikt. Dit circuit, dat geen galvanische verbinding heeft met het 220V-netwerk, vangt hoogfrequente interferentie op van de draden van het voedingsnetwerk en zet deze om in een constante spanning (tot 3,5 V).

Ik herinner me van school dat de netsnoeren als antenne kunnen worden gebruikt als je een detectorontvanger aansluit via een condensator van 40 picofarad. Een condensator met een dergelijke capaciteit snijdt de stroomfrequentie van 50 Hz af en draagt ​​alle ruis van de draden over naar het apparaat.

Maar het is beter om de video zelf te bekijken en ervoor te zorgen dat het circuit werkt:

Deze 3,5V kan ook gebruikt worden om een ​​kamer te verlichten met een kleine ledlamp.

Maar de tweede kant van dit onderwerp: is het de moeite waard om het te maken vanwege de besparing van een paar roebel? Al was het maar om zeker te zijn van een dergelijke kans en persoonlijke creatieve zelfrealisatie.

De informatie in het artikel is informatief en er wordt geen actie ondernomen. Ik nodig experts uit om hun mening te geven in de commentaren.

***

Abonneren aan het kanaal, voeg het toe aan de browserbladwijzers (Ctrl + D). Er staat veel interessante informatie te wachten.