Bouwzwendel van $ 3 miljard Hoe 's werelds kleinste wolkenkrabber werd gebouwd

In 1912 werd een uiterst geavanceerde bouwzwendel uitgevoerd door J. McMahon. Het meest verbazingwekkende is dat hij officieel niemand heeft bedrogen. Tegelijkertijd investeerden investeerders $ 200.000 in de onderneming (dit is vandaag ongeveer $ 2,7 miljard), maar kregen ze niet het beloofde resultaat.

Een ander Amerikaans avontuur begon met de ontdekking van ergens olie. Deze keer werd ze gevonden in de stad Wichita Falls, Texas. Investeerders en arbeiders stroomden onmiddellijk naar de wijk.

Ik wil de afgezaagde postzegel 'geld stroomt als een rivier' niet gebruiken, maar het was echt zo. Maar de oliemagnaten konden nergens wonen en hun eigen bedrijf opbouwen.

De ondernemende ingenieur J. McMahon stelde voor dat investeerders een wolkenkrabber bouwen waar kantoren en meer zullen komen. Het zou een hoog gebouw zijn van 480 voet (ongeveer 146 meter).

Het hoogste gebouw ter wereld in die tijd was de MetLife Tower-wolkenkrabber met een hoogte van 213 m (50 verdiepingen).

J. McMahon vroeg een relatief klein bedrag voor zijn diensten: $ 200.000. De investeerders gingen akkoord, ondertekenden alle benodigde documenten en zamelden het geld in. De bouw begon.

De lokale bevolking was geduldig en begon te wachten tot de hoogste wolkenkrabber ter wereld in hun stad zou verschijnen, waardoor Wichita Falls over de hele wereld beroemd zou worden. Helaas is hier nooit een gebouw van 150 meter verschenen. Desalniettemin is de stad de geschiedenis ingegaan dankzij haar "onder-scraping".

In de loop van het jaar werd een gebouw van 4 verdiepingen met een hoogte van ongeveer 12 meter herbouwd. Er waren veel geruchten en speculaties. Sommigen zeiden dat het slechts een technische ruimte of een uitbreiding was. Anderen waren bang dat het op zo'n "fundament" niet mogelijk zou zijn om een ​​betrouwbare wolkenkrabber te bouwen.

Niemand was echter van plan de bouwwerkzaamheden voort te zetten. McMahon kondigde de voltooiing van de bouw aan. Iedereen wist het niet meer. Investeerders hebben de aannemer aangeklaagd. Maar ze verdedigden hun rechten niet.

Het bleek dat de ondernemende ingenieur de hoogte in de contracten niet in voet maar in inches had aangegeven. In alle documenten was het gebouw 480 inch (ongeveer 12 meter) hoog. Bij het instemmen en ondertekenen van de papieren besteedde niemand aandacht aan deze kleinigheid. Dit is hoe ‘de kleinste wolkenkrabber ter wereld’ in de stad verscheen.

Meerdere keren wilden ze het under-scrap slopen, maar de lokale bevolking verdedigde het. Het is nu een wereldoriëntatiepunt. De status van het hoogste gebouw ter wereld verschuift voortdurend van de ene wolkenkrabber naar de andere, en er is maar één kleinste wolkenkrabber ter wereld.