Ik laat zien hoe we het huisje in 2020 hebben ingericht
Dacha-zorgen kosten veel energie, en daar zal niemand ruzie over maken. Dus ik kijk naar mijn buren, die 's ochtends van 6 tot 18 uur in de bedden werken, en ik begrijp dat het onmogelijk is om zo te leven.
Nee, nee, ik roep niet op om het hele gebied met gazongras in te zaaien en alleen te maaien. Groenten en fruit zouden ook moeten groeien. Het belangrijkste is om een middenweg te vinden, alles is goed met mate.
Veel buren hebben absoluut geen recreatiegebieden op hun percelen - geen schommel, of zelfs een min of meer comfortabele tuinhuisje of bank.
Mijn vrouw en ik hanteren een rationele benadering: een beetje werk, een beetje rust. Dus we doen landschapsarchitectuur naar ons beste vermogen:
We hebben een decoratieve stronk gemaakt met een dak en een lichtgevende deur en een raam - om buren 's nachts bang te maken :)
Ze maakten ook een decoratieve windmolen van de overblijfselen van de huisbekleding, die bij het Oekraïense hek met potten werd geplaatst. De vrouw plantte calendula en een decoratieve strik naast hen.
Het is heel mooi geworden:
Hier is nog een tuininnovatie van het jaar - ze begonnen een alpine glijbaan te maken. De eerste 10 bewoners waren gesetteld. Hopelijk gaan we hem in 2021 helemaal planten en vullen met mooi aangekochte stenen.
We kochten ook een aarden pagode, zetten kolommen uit oude Sovjet rioolbuizen. Aan de linkerkant zetten ze Sara Moiseevna op - een gipsen beeld. Om te voorkomen dat het door de regen stroomt, hebben we het bedekt met vernis. In twee lagen.
Ze legden ook gebruikt linoleum op de baan en besprenkelden het met grind.
Op hun eigen terrein zijn grote platte stenen (treden) gevonden.
Trouwens, aanvankelijk was de stronk bedekt met mos - het zag er geweldig uit, maar het nam geen wortel en het meeste werd weggeblazen door windstoten:
Mooi meisje Sara Moiseevna in hun zomerhuisje: