Op 24 maart zijn deze tomaten ingevroren!
Ik had nooit zo'n einde verwacht.
Stel je voor, stel je voor ...
Dergelijke tomaten:
Ingevroren in een verwarmde kas.
In de tuin is het natuurlijk altijd zo: iets lukt niet, het andere wel.
Recepten om aan het einde een dergelijke situatie te vermijden. En mijn plannen voor deze tomaten. Ja, er zijn nog plannen :)
Hoe het was
Was experiment voor het telen van vroege tomaten. Het eindigde in de nacht van 24 maart. Om precies te zijn, de verwachtingen zijn veranderd. Ik wachtte op de vrucht, en nu wacht ik op tekenen van leven.
Ik denk dat de tomaten leven. Waarom niet wachten? Waarschijnlijk zijn de groeipunten niet bevroren. In de kas was het 's middags + 17 ° С
Bloemen stonden er in de kas, ze konden van alles hebben! Bewonderen!
Ze geven niet om vorst, het kan ze niet schelen, het kan ze niet schelen!
Gelijktijdig met de tomaten zijn we naar de kas verhuisd en hebben we niet geklaagd.
En de tomaten... Ze komen beslist uit Amerika, niet uit Afrika? :) Op de beste plek onder de kachel hingen ze lompen in plaats van bladeren ...
En er waren zulke slimme meisjes, onder een IR-kachel met wat verliezen, maar ze overleefden verschillende nachtvorst. Dagenlang daalde het enkele dagen tot -3 ° С voor een korte tijd 's nachts en een goed pluspunt gedurende de dag, + 3 ° - + 9 ° С. Natuurlijk herinnerde ik me de anekdote over hoe de zigeuners het paard leerden niet te eten. Bijna onderwezen. Ja, op de zevende dag stierf ze ...
De noodlottige weersvoorspelling was als volgt:
De vorst begon omstreeks 20.00 uur en duurde tot 12.00 uur
En in de middag van 23 maart was het nul. Tomaten konden zo'n lange vorst niet verdragen. IR-verwarmer niet beschermd. We zetten de tomaten en een emmer kokend water bij de ingang, en een ketel op een steen met kaarsen in olie.
Kaarsen in een potje olie in een theepot zijn helemaal geen optie, zo bleek.
Zodra de kaarsen tot het oliepeil waren opgebrand, gingen ze duidelijk uit. Het resultaat is een eiland van paraffine met oliepoelen. En dat is alles. Een beetje bewonderd bij de 3 brandende kaarsen door de gesloten deur. Toen ging ik door het polycarbonaat kijken: het staat aan, niet aan, of alles staat aan... Ze lachten, zeiden ze, alles is uit, het is goed!
Nu ziet het experimentele tomatenbedrijf er als volgt uit:
Ik wacht op mijn stiefzonen!
Het blijft om een lijst met tips te geven van valse hoop
- Een infraroodstraler biedt geen bescherming tegen langdurige vorst
- In de strijd tegen vorst moet je niet vertrouwen op een waterkoker met kaarsen, die is over het algemeen nergens goed voor. Oh, sorry, het is goed om een gevoel voor humor te ontwikkelen :)
- Als de tomaten bevroren zijn, moet je de bevroren bladeren afsnijden, de overblijfselen van de tomaten in de warmte brengen en dromen van stiefzonen. Stiefzonen zijn echt, als de groeipunten niet bevroren zijn.
Zijn je tomaten ingevroren? Wat heb je gedaan?
Ik zou je dankbaar zijn voor je inschrijving en communicatie :)